The issue of red sandlewood (?) रक्तचन्दन is a matter of talk in every corner in Nepal. But, I don't know why this issue is getting so much attention these days. 

If 5 trucks of sandlewood is caught in the course of smuggling, then there must be other 100s of trucks of sandlewood passing through, because those smugglers are nothing than profit seeking businessman, who dare to preach the legal boundaries for a little extra money. Hmm, 100s of trucks of sandlewood ? wow, that's too much, and certainly that much of sandlewood doesn't exist in Nepalese forest. So, they must have been brought from South west India where Virappan used to rule until few years back. The so called smuggled sandlewood travel swiftly through inter-state borders, checkpoints and custom offices, but are caught in between KTM and Barhabise. Hey, don't tell me this is because of YCL of the region. This is certainly a bottleneck that has some relation with the groups envolved in power struggle in Nepal. I fail to understand why YCL can't stop these bad woods before or immediately after crossing border line.

It seems YCL want to stop this business in the name of SMUGGLE. They were criticized for misusing their power. They (YCL) handed over the captured sandlewood to district forest office. But the staffs over the forest office helped to rob it back. The YCL submitted the captured sandlewood to police, but they were stolen from the premises of police office. The YCL attempted to burn them in Tundikhel, but the state sponsored fire-brigedd came to snatch half burnt sandlewood. Wow, what a great war between YCL and Sandlewood smugglers ?

I fail to understand why exporting the sandlewood is SMUGGLING at first? Why is it different from exporting carpet or Yarshagumba? If this business is not in our legal system, why not bring them into legal system and apply proper taxation polity and promote swift and profitable import/export of sandlewood? Doing this will certainly benefit country and businessmen, isn't it?

Also, I don't understand why chinese people are paying so high for this wood, where they actually are using them? If they are making huge profit out of these woods, say by extracting precious chemicals out of it, then why not we try to extract those precious chemicals in Nepal, and export finished product rather than smuggle raw material?

Ultimately, my deep surprise is that why politics is attached behind this? what is there so great that this matter is shaking political ground?

Please enlighten me.

 

 

someone somewhere is benefitting out of this, and by the way is yarsagumba is not in the legal system as well, i have heard in several instances, yarsagumba goes out to japan, but not in a legal way, and so does "kasturi ko bas,' a scent that celebrities here in the US will pay thousands of dollars for, just to even use it raw.

I remember as a kid some folks in my house discussing about the bones of a some animal and that would make 1 crore rupee,its not a rhino, but their horns make a whole lotta money, those people never got rich and the stories just fade away, no wonder what happens to these things from nepal.

and yeah making things legal is a good way, whoz gonna do all the paperwork though?

It seems only few people knows about rakta chandan.

जंगलमा छँदा माओवादीले चिनेका अनि पार्टनरसिपमा कामगरेका तर अहिले शहरमा आएपछि दरभाउमा कुरा नमिलेर तिनै मान्छेको कामलाई चौपट पार्दिन्छु भनेर वाइ-स्यालले राडको मच्चाको कुरा हो यो । कति कुरा नबुझेको ?

अनि त्यो किङफिसर जस्तो मातृका यादौ बनमन्तरीबाट हटेको दिनदेखि त्यो चन्दन समाचार कहाँ र किन लापता भो, यो कुरा खोज्न परेन ?

तो मातिरका ज्यादौले छोडेपछिन पनि समाचार आइरहेकै छन - मैले मास्तिर लेख्या थेँ नि, वनअड्डाट गायब भा'को, टुँडिखेलाँ जला'को टुक्रो लेर ग'को , तो कुरोहरु त भर्खरतिरकै हो  के रे ।

दरभाउका कुरा नमिल्या  भन्ने नि सुन्न त सुन्या हो, अरु कुरा पनि होलान नि ।                                                                                                                                

रक्त चन्दन बारे केही शब्दहरु मलाई नि खर्चिन मन लाग्यो। पहिलो कुरा त रक्त चन्दन कहाँबाट आउछ भन्ने कुरा। भारतको कर्नाटक र तमिलनाडु राज्य बीचकि जङलमा पाइने ब्रिक्ष हो रक्त चन्दन्। बिरप्पनको आतंक तिनै रक्त चन्दनको आडमा दुइ तिन दशक चले।

कर्णाटक देखि नेपालको सीमा सम्म को दूरी मेरो अन्दाजमा २ हजार माइल भन्दा बढी होला। भारतमा पनि अबैध ठहरिएको चन्दन ट्रक का ट्रक हजारौं माइल कसरी आए?
लौ जसरी आए नि आए रे। नेपालको सीमा प्रबेश पछि पनि ४-५ सय किलोमिटर तय गर्नु पर्छ। ३००० किमि त सजिलै पार् गर्नेलाई ५ सय किमि के भो र, त्यो पनि पार गरे रे। जाने त अर्को दुष्ट छिमेकी मुलुक मै हो। तस्करीलाई सिधै बिना न्यायिक प्रक्रिया म्रित्यु दण्ड दिने मुलुकको हजारौं किमि यात्रा कसरी तय हुन्छ? सोचनिय कुरा छ।

नेपाल र भारतका प्रहरी, प्रशासन, र तिनलाई संरक्षण दिने नेता हरु भ्रष्ट छन् रे कुरा प्रष्ट छ पनि।
जनताका मसिहा, गरिब र सर्बहाराका आदर्श कम्युनिष्ट मुलुकमा नै ती तस्करिएको चन्दन यति सहजै ग्रहण हुन्छ त?
तातोपानी भंसारमा समातिएको ट्रकमा त्यही दुष्ट मुलुकको राजदूतबासको नम्बर प्लेट हुनु संयोग मात्र मान्न कदापि मिल्दैन।

यहाँ चन्दन तस्करीको बजारी हल्ला  भागबन्दाको मेल नभए पछि मात्र सार्बजनिक हुने गर्दछ। वाइ सी एल र सुजताको नाम उछाल्दै सबैले आ-अफ्नो दुनो सोझ्याइ रहेका हुन्छन्। यस्को वास्तबिकत मालिक तिनै दुष्ट मुलुकका राजदूताबास तिर हुन्छन् भन्ने हेक्का न भएको अथवा अरुको बदनाम गराउने ठेक्का लिएकाहरुमा ज्ञान न भएको सोचनिय छ। सुमेधु ले भने जस्तो  हो कि?
मात्रिका यादब खै कुर्लेको? अब त तिनलाई गठबन्धन सरकारको धर्म निभाउनु छैन। गिरिजाले हप्काउला भन्ने डर पीर छैन। गिरिजाकी छोरी ले रक्त चन्दन तस्करी गर्छे भनेर गिरिजाको अगाडी  गर्जने सक्ने बहादुर कुन दुलोमा लुकेका छन्। हिम्मत भए, प्रमाण भए सार्बजनिक गरे हुन्थ्यो नि टुंडिखेलमा रक्त चन्दन जलाउनुको साटो प्रमाण देखाउनु नि।
कहिं तिनै माइबापको आदेशा अनुसार संबिधान सभा भाड्ने उपक्रमको एक पाइला  त थिएन, मात्रिकाको रक्त चन्दन्।
स्मरणिय छ, ती जंगलीहरु संग भएको अधिकांश  आधुनिहतियार हरु उत्तर तिरको छिमेकीबाटै प्राप्त भएका हुन् जो अनमिनलाई बुझैएको छैन। ती हतियारको सोधभर्ना रकम त होइनन् रक्त चन्दनले भरिएको ट्रक?
हो, कुनै पनि अबैध कार्य रोक्नु पर्दछ। यसमा दुइमत न होला । तर रक्त चन्दन भन्दा नि संबेदनशील तस्करी मुलुकमा भैराख्या छ, यसमा ध्यान जाने कहिले। मानव तस्करी।
अबैध रुपमा अफ्गानिस्तान अनि इराक जस्तो मुलुकमा दिनहु सयौं नेपाली मानव तस्करीमा म्रुत्युको काखमा धकेलिंदै छन्।
सयौं चेलीबेटीहरु मुम्बैको  बेश्यालयमा नारकिय जीवनमा तस्करिंदै छन्।
खै त, गरिब जनताका मसिहा ,  शोषित, दलित का देबता, नारीका पुजारीहरुले त्यस्ता सभ्यताका कंलकहरुलाई नियन्त्रणमा लिएको?
स्पष्ट छ, तिनको मोलतोलमा कम दाम हुने हुन्छ, चन्दनमा धेरै।
बुझ्नेलाई श्रीखण्ड......................................................। अस्तु!

Wow Chana Bro Good Issue...

After going through it I also tried to see your point " How could it be smuggled through a long way through different states of India". I still remember that several time when I was travelling to Delhi to attend my school in my teenage, my small rucksack used to be checked in more than 4 places, and same used to happen with other travellers.

CITES (the Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora) भन्ने सम्झौता अन्तर्गत enlisted बस्तुहरुको बेच बिखन गर्नु गैर कानुनी हुने हुँदा भारत र नेपाल जस्ता CITES लाई अनुमोदन गरेका देशहरुले यस्ता बस्तु को ब्यापार र ओसार पसार मा प्रतिबन्ध लगाउनु पर्दछ। त्यसैले भारत चाहेर वा नचाहेर पनि यो बस्तु को ब्यापार गर्न सक्दैन। हुन सक्छ रक्तचन्दन को तस्करी लाई भारतले पूर्ण रुपमा सहयोग गर्दछ, नत्र तमिलनाडुको जङ्गलबाट हजारौ टन नेपालको राजधानी सम्म नियमित रुपमा आइपुग्दा सम्म पनि कुनै माइकालालले नरोक्नु एउटा सन्योग मात्र हुन सक्दैन। तसर्थ भारत ले सजिलो रुपमा नेपाल को भुभाग प्रयोग गरेर यस्को अपर्त्यक्ष ब्यापारमा जोड दिरहेको छ भन्ने कुरा नपत्याउने पर्ने आधार छैन ।
नत्र भारतले चाह्यो भने हाम्रा प्रधान मन्त्री लगायत सबै नेताहरु बनेपामा गएर आँफै रक्तचन्दन समाउन धर्ना दिएर बस्छन, सधैं हामीले उनिहरुको चालचलन बाट देखेकै हो । I dont understand why YCL is so much interested in this matter though there are other stuffs that immediately concern the interest of Nepal and Nepalese.

So I think Raktachandan smuggling does not directly affect our country but the word smuggling is itself bad. Nepal has to seize the sandlewood and return to its source, as even government can not resale it in auction or any mean as per the treaty. We can not use it for any purpose neither chemical extraction nor any industrial or social purpose. So  "THE ONLY LEGAL WAY OF SANDLEWOOD BUSINESS IS ITS SMUGGLING". Now you can guess the role of India in its smuggling. Otherwise Indian police can come to Nepal and beat Nepali citizens and also Nepal police can handle Indian wanted people illegally accross the border why it can not stop sandle wood business if it wants (but does India want??!!).

यारसा गुम्बा, बाघको छाला जस्ता बस्तु किन तिब्बत जान्छन भन्ने कुरा त्यहाँका मान्छेहरुले यस्ताकुराहरुको प्रयोग गर्नु आफ्नो शान मान्ने या रुढिबादी  सोच्को कारण पनि यस्ता कुराको खपत चाइना र तिब्बतमा बढी हुने गर्छ भन्ने कुर यस् बिषयमा ज्ञान राख्ने साथीहरुको मुखबाट सुनेको थिए।

 

 

 

 

जे होस् रक्तचन्दन लाई छोडेर अरु मुद्दा लाई प्राथमिकता दिदा नेपाल लाई फाईदा होला

Sorry my posting was repeated for 3 times because of my net problem and I did not know how to remove it.

Thanks jungehaldar, sumedhu, rahulvai, Nepal?? for interesting opinions.